Παραδοσιακά επαγγέλματα- ο παγοπώλης

    Για το επάγγελμα του νερουλά μιλήσαμε στη Γλώσσα μας και ας δούμε εδώ λίγα στοιχεία για ένα άλλο επάγγελμα,σχετικό με το νερό, το επάγγελμα του παγοπώλη. (Τις πληροφορίες τις βρήκαμε στο βιβλίο "Παραδοσιακά επαγγέλματα" του Β. Σαρησάββα)

     Το επάγγελμα του παγοπώλη είχε ξεχωριστή θέση τα παλιότερα χρόνια και ειδικά ο παγοπώλης που ήταν πλανόδιος. Επρόκειτο για ένα επάγγελμα εποχιακό, το οποίο άρχιζε από τον Απρίλιο και διαρκούσε μέχρι τον Οκτώβρη μήνα, σε γενικές γραμμές.

     Το μεροκάματο ήταν σκληρό. Η σούστα, ή ένα τρίτροχο καρότσι, ή ένα γαϊδουράκι, ήταν το μεταφορικό τους μέσον, προκειμένου να μεταφέρουν τις κολόνες από τα παγοποιεία της πόλης.

     Για να μη λιώνει ο πάγος τον σκέπαζαν με άχυρα, με τσουβάλια ή χοντρά πανιά και φυσικά ο διανομέας έπρεπε να κινείται γρήγορα, να είναι σβέλτος στη δουλειά του. Για να μη παγώνουν τα χέρια του, φορούσε χοντρά γάντια και για εργαλεία είχε ένα πριόνι να κόβει τον πάγο και ένα γάντζο με τον οποίο χτυπούσε την κολόνα για να ανοίξει και να τη μεταφέρει στον προορισμό της, σπίτια ή μαγαζιά, ανάλογα.

    Οι νοικοκυρές μόλις έπαιρναν τον πάγο τον τύλιγαν αμέσως με πανιά και τον τοποθετούσαν στην παγωνιέρα(ξύλινο ορθογώνιο κατασκεύασμα,επενδυμένο εσωτερικά με αλουμίνιο).

    Ψυγεία με πάγο στα σπίτια συναντούμε ως τα μέσα της δεκαετίας του ’60.Με την εμφάνιση των ηλεκτρικών ψυγείων το επάγγελμα του παγοπώλη σιγά- σιγά άρχισε να χάνεται.

   Αν θέλετε να μάθετε κι άλλα παραδοσιακά επαγγέλματα κάντε κλικ εδώ και θα βρείτε πολλές πληροφορίες για το καθένα.